Annemarijn is eind februari 2024, samen met een vriend, op de fiets begonnen met haar reis door Frankrijk en Spanje op zoek naar Helende Herbergen en communities. Inmiddels begeleidt ze ook af en toe reizen van Djoser.
Ze is initiatiefneemster van de Helende Herbergen waar mensen tijdelijk, dan wel wat langer welkom zijn om aan hun herstel te werken.
Ze schrijft over deze bezoeken en over haar mentale- en dagelijkse beslommeringen.
Sommige blogs zijn verhalend en andere zijn juist weer wat technischer. Het zesde blog over La Vie Tara in de Ardèche bijvoorbeeld gaat ook over het opbouwen van een community.
Annemarijn is eind februari 2024, samen met een vriend, op de fiets begonnen met haar reis door Frankrijk en Spanje op zoek naar Helende Herbergen en communities. Inmiddels begeleidt ze ook af en toe reizen van Djoser.
Ze is initiatiefneemster van de Helende Herbergen waar mensen tijdelijk, dan wel wat langer welkom zijn om aan hun herstel te werken.
Ze schrijft over deze bezoeken en over haar mentale- en dagelijkse beslommeringen.
Sommige blogs zijn verhalend en andere zijn juist weer wat technischer. Het zesde blog over La Vie Tara in de Ardèche bijvoorbeeld gaat ook over het opbouwen van een community.
Veel leesplezier en schroom niet om een reactie te schrijven, mocht je die behoefte voelen!
Veel leesplezier en schroom niet om een reactie te schrijven, mocht je die behoefte voelen!
Blog 44: Mijn nieuwjaarsretreat
Blog 43: Pa’s erfenis
“Papaaaaaki” schreeuwt mijn jongste broer met zijn rug naar ons toe en zijn armen gespreid.
Als laatste spreker staat hij op het podium en laat hij zijn frustraties, boosheid en verdriet zien. Zijn dochter van elf loopt naar hem toe en gaat rechts van hem staan. Mijn broer weeft zijn vingers door haar lange haar terwijl hij zijn gevoelens uitspreekt. Gevoelens van klem zitten tussen twee ouders die aan het scheiden zijn. Staande in een eenzame spagaat die hij heeft moeten verduren als jonge puber, omdat de andere drie kinderen (één broer en twee zussen) al het huis uit waren. Mijn vader die hem niet kende en zei .. [LEES VERDER]
Blog 42: Pa
Blog 41: Verbonden leven
Voortbordurend op de intro uit mijn vorige blog, wil ik dit blog schrijven over mensen die kiezen voor een leven met elkaar en met minder luxe. Variërend van een leven in een eenvoudig stenen huis tot het leven in een tent als hippie aan het strand. Allemaal verbinden deze mensen zich met anderen in die zin dat ze, ofwel de mensen holistisch willen begeleiden op hun locatie, ofwel met elkaar samen willen leven en heel veel met elkaar willen delen. .. [LEES VERDER]
Blog 40: Helperholic
Blog 39: Andalusië
Blog 38: Creactieve Lieuwke Loth
Blog 37: Moed
Vanochtend vroeg reed ik Madrid uit en de dag in. Niets is mooier op reis, dan het licht van een ontwakende dag met de belofte dat alles nog mogelijk is.
Maar soms is het reizen echt vet zwaar. Vooral door het gedoe met mijn camper dat ik hieronder heb beschreven. Ik voelde de druk toenemen ter hoogte van mijn borstgebied bij alle vragen .. [LEES VERDER]
Blog 36: Ochtendgezicht
Bij het swipen van de titel van dit blog maakt mijn telefoon er steeds andere woorden van. “Ochtendgebed, ochtendhandel en ochtenduren” komen langs. Mijn smarttelefoon (her)kent het woord niet. Het is geen woord en toch is het een woord dat al een tijdje bij me is sinds ik alleen woon.
Het is een woord dat me inspireert om een positieve actie te gaan beginnen op Facebook, een platform waar nog meer bewustzijn op mag komen onder de gebruikers (vind ik).. [LEES VERDER]
Blog 35: Twee Healing Inn locaties in Andalusië
Afgelopen week ben ik te gast geweest bij twee kleine Retraitecentra in Andalusië. Finca Alondra waar Hanna en Ines de initiators van zijn en Casa Eden waar Rixt en Johan onlangs zijn neergestreken.
Blog 34: Relaties van de toekomst?
Liggend in mijn minitentje in Spanje, had ik vandaag een gesprek met één van mijn beste vriendinnen, Sabrina. We zitten in dezelfde levensfase. Beide even oud, de kinderen uit huis, geen vaste partner, genietend van onze vrijheid en ook naar voren kijkend naar die mogelijk nieuwe levenspartner. Vooral dat laatste onderwerp, de liefde in al haar facetten, heeft onze voorkeur. Daar raken we niet over uitgesproken, al sinds dat we elkaar zo’n dertig jaar terug hebben leren kennen als collega’s op het epilepsiecentrum.
Al zijn we totaal verschillend qua persoonlijkheid, zij behoudend, ik avontuurlijk, zij niet sportief, ik kan niet stoppen met bewegen, zij angstig, ik roekeloos…..[LEES VERDER]
Blog 33: Mama gaat het huis uit.
Even pauze bij het kerkje in het gehucht Ermita Ramonete, ergens onder Mazarrón in Zuid-Spanje. Tijd om uit te rusten, te eten en te schrijven. Het valt niet mee om weer op de fiets te zitten, al heb ik geen last gehad van het noodweer dat Valencia heeft geteisterd. Ik heb er zelfs één dag baat bij gehad als gevolg van een rugwind die me zuidwaarts blies. Het reizen is zwaar. Ik ben nu de vierde dag onderweg en Google maps en MapsMe hebben me een aantal keren flink verkeerd laten fietsen. Nou ja, in mijn ogen dan, omdat ik een viertal keer een zwaar off grid pad heb moeten nemen. De eerste keer passeerde ik een verlaten mijn, waar de gebouwen nog stonden en waar ik nog enigszins naar beneden kon fietsen. …..[LEES VERDER]
Blog 32: The Secret
Jaren terug las ik het boek ‘The Secret’ van Rhonda Byrne, waarin de kracht van het materialiseren van je wens besproken wordt.
Nu ben ik niet bezig met het verwezenlijken van meer bezit, dus in die zin gebruik ik de principes van ‘The Secret’ niet. Ik geloof zelf niet dat meer spullen mij gelukkiger maken. Dat hoort bij het huidige westerse denken. Dat we mee moeten doen in de ratrace voor nieuwe keukens, badkamers, auto’s, fietsen, telefoons, smartwatches en andere zaken.
Ik wil vandaag schrijven over een andere kant van ‘The Secret’ die …..[LEES VERDER]
Blog 31: Italië
De klokken van de dichtbij zijnde kerk slaan snel achter elkaar. In katholiek Italië leeft de kerk nog steeds. Ontelbare afbeeldingen van Maria, kleine kapelletjes, kruizen, kerken en kathedralen, rozenkransen en allerhande religieuze prullaria zouden Jezus opnieuw tot razernij hebben gewekt als hij in deze tijd geleefd had.
Gelukkig was vandaag ook realiteit dat ik in badpak met een handdoek om me heen en een snorkel in de hand, de marmeren trap afliep van het klooster dat getransformeerd was in een hotel. Het portret van de non die hier ooit gewoond heeft, keek me na met een blik vol compassie en fluisterde dat ze dat ook wel gewild had: in de ochtend bijna naakt gaan zwemmen in de rustige zee. Even geen …..[LEES VERDER]
Blog 30: In het licht zetten
Zojuist rondde ik een gesprek af met Bella. Oud politievrouw die zich nu verdiept in het aan t licht brengen van Seksueel Ritueel Kindermisbruik in Nederland. We zochten even steun bij elkaar, want zo bleek, we hebben allebei een hoge pijndrempel en kunnen heel lang doorgaan zonder onze grens te voelen.
Blog 29: Verwildering
Blog 28: Metaforen uit de natuur
Vallende eikels
Met een enorme knal valt er een eikel uit de boom op het dak van mijn woonwagentje. Het regent eikels uit de boom sinds de herfst is ingetreden. Ik heb me dat nooit zo gerealiseerd als nu. Als kind zag ik ze liggen, maakten mijn schoenen een knerpend geluid als ik er overheen liep of leerde ik fluiten op het ‘hoedje’ van de eikel. Nu hoor ik de eikels vallen op diverse plekken in het bos op de daken van de houtopslag, de geparkeerde auto’s, op de buitentafels en op het zeil over de houtstapels die wachten om gekloofd te worden. “Je zou er eentje op je hoofd krijgen”, denk ik wel eens als …..[LEES VERDER]
Blog 27: Zorg voor jezelf
Zittend in de stoel in de zon op mijn plek in het bos in Naarden, voel ik me omarmd door het groen. Zachte vogelgeluiden begeleiden me naar een schrijfmodus en even ‘zorgen voor mezelf’.
Zorgen we nog wel echt voor onszelf? En zo ja, hoe doen we dat dan?
Nu ik een paar maanden in Nederland ben, vul ik mijn agenda met klussen, met een beetje fysiotherapie en met bezoeken aan vrienden en familie. Te veel leuke activiteiten, zijn ook te veel, al probeer ik dat heel hard te ontkennen en loop ik tegen de lamp door …..[LEES VERDER]
Blog 26: A trip down memory lane
In mijn vorige blog over ‘Loose ends’ had ik het al over meer dan vijftig jaar aan nostalgische herinneringen, die waarschijnlijk als gevolg van mijn leef-tijd zich steeds meer opdringen als ik onderweg ben.
Ze beginnen al hier bij mij om de hoek bij pretpark Oud Valkeveen. Mijn oudste zoon kon daar destijds vrijuit spelen met zijn klasgenootje die daar werd opgevangen door zijn oppas-oma. Twee kleine kinderen vinden samen spelen leuker en …..[LEES VERDER]
Blog 25: ‘Loose ends’
Lunchtijd. Ik ben even voorbij Scherpenzeel neergestreken langs het Jaagpad. Alleen toegankelijk voor fietsen en mooi rustig om mijn blog te schrijven. Drie dagen geleden ben ik naar Arnhem gefietst waar mijn zus woont, om daar twee verjaardagen te vieren. De ruim tachtig kilometer boden voldoende tijd om een ‘trip down memory lane’ te maken. Ik bemerk behoorlijk wat nostalgische gedachten bij me op die in de zevenenvijftig jaren van mijn leven zijn opgehoopt. Vooral in de lijn Amsterdam, Utrecht, Arnhem en Doetinchem. Eerst reizende met de trein als….. [LEES VERDER]
Blog 24: Overvloed
Zojuist ben ik in bad gestopt door Fleur. “Ga jij maar weer even jezelf worden” zegt ze, als ik moe en vol bij haar op bezoek kom na een aantal heel drukke dagen. Te veel leuke afspraken zijn ook te veel. Ik watertrappel in de overvloed van mooie Healing Inn locaties, ontzettend veel fijne mooie mensen en inspiratie waar ik niets voor hoef te doen, het komt gewoon tot mij. Fleur woont nu bijna drie maanden….. [LEES VERDER]
Blog 23: Leven in Zweden
Met het geronk van de trekker op de achtergrond schrijf ik dit blog. Ab is bezig een stapel stenen te verplaatsen met de trekker. Vanmiddag zaagde hij een triplex plaat die hij voor het rotte deel van het dakkapelletje bevestigde, zodat ik het kon gronden en kon schilderen. Bo, zijn vrouw, is bezig in de moestuin om daar wat groenten voor vanavond te plukken. ….. [LEES VERDER]
Blog 22: Ontheemd in de ‘oude’ wereld
Met een figuurlijk open mond luister ik naar wat de moeder tegen me zegt: “Dat was ook zo in de coronacrisis, toen kregen de kinderen voor elke vaccinatie als beloning een diploma. We hebben de hele deur thuis vol hangen…..“
Wat ze zegt grijpt me naar de keel. Het ergste is, dat ze het meent wat ze zegt. Ze denkt oprecht dat het goed is wat ze gedaan heeft.
Ik ben aan het wachten op het vliegveld van Chania (Kreta) om terug te vliegen naar Nederland. Ik weet niet of ik mee kan, want de vlucht is overboekt en ik sta op de stand-by lijst. We hebben net de handbagage laten screenen van alle deelnemers aan de Djoserreis en zagen een jongetje van een jaar of tien, dat ….. [LEES VERDER]
Blog 21: Onvoorwaardelijke liefde
Meters zweef ik heel licht deinend mee op de golven en weet me omringd met duizenden kleine visjes die in scholen voor me uit zwemmen.
Ik zie een ondiepe rots voor me en ga erop staan. Twee prachtige groen met blauw omrande vissen, met een paarse kop doorstreept met grillige bruine strepen, lijken nieuwsgierig op mijn voeten af te komen en blijven daar rondzweven. Ik raak ontroerd van dit gezelschap en ….. [LEES VERDER]
Blog 20: Keurslijf
Deze week sijpelde het wereldnieuws via sociale mediakanalen door en bereikte ook mij, op reis in Griekenland. Kamala Harris die Biden gaat vervangen. Een soort freakshow opening van de Olympische Spelen. Kinderdagverblijven die in de nabije toekomst alleen nog maar gevaccineerde kinderen gaan toelaten. Vooropgezet plan van de ….. [LEES VERDER]
Blog 19: Boos, deel twee
“Hier is de mattenklopper, sla maar”.
Echt niet. Die tafel met matras wordt als ‘t ware mijn ouders en daar ga ík niet op slaan. Ik houd veel te veel van ze om te slaan. Mijn hoofd weet dat slaan erbij hoort, dat dat de enige manier is om mijn boosheid van toen te kanaliseren. Maar mijn lijf wil echt niet. Stijf van de keuzestress blijf ik staan met de mattenklopper in mijn handen. “Ik durf niet, ik durf niet, ik durf niet….”
Ik zocht een plek waar mijn boosheid veilig was. ….. [LEES VERDER]
Blog 18: Boos!
Dit blog wordt een tweeluik. Eén over boosheid over de coronacrisis en één over de boosheid daaronder: over dat wat er is gebeurd in mijn jeugd en is getriggerd door de crisis.
Ik heb het gevoel dat ik bij de verwerking van wat er is gebeurd in de crisistijd, een stap oversla. Ik zit gelijk in mijn verdriet. Dat is geen verwerkingsverdriet. De tranen kleuren mijn oogwit niet rood en ik word er niet moe van. Het voelt meer als frustratieverdriet, onmacht tranen.
Keer op keer kan ik over de trauma’s van de crisis praten zonder dat het iets oplost. Ik blijf…. BOOS.
Dát zit er onder. Ik heb eerst de boosheid te ervaren…. [LEES VERDER]
Blog 17: Er is geen tijd, er is alle tijd
Vandaag ben ik bijna twee weken terug in Nederland en de agenda slokt me op. Het is een compleet andere wereld hier met een compleet ander ritme en invulling dan de afgelopen vier maanden. Ik heb bijna heimwee naar de enorme vrijheid van de lege agenda en het met mezelf zijn.
Wat is er anders aan de wereld van Nederland?
Er is bijna altijd meer geluid aanwezig …… [LEES VERDER]
Blog 16: Benidormse Bergen
“Wat zijn hier veel Nederlandse auto’s,” denk ik heel naïef nu ik een paar dagen terug ben in Nederland. “Overal gele nummerborden. Wel lekker warm weer, heb ik dat meegenomen?”
De laatste drie weken in Spanje waren letterlijke en figuurlijke bergen. Pieken en dalen tijdens inspanningen, werklocaties en ontmoetingen. …… [LEES VERDER]
Blog 15: Grenzen
Dit blog is mogelijk het meest confronterende blog van de hele reeks, omdat het blootlegt wat ik heel moeilijk vind: mijn grenzen kennen en aangeven.
Door deze reis is het gebrek aan grenzen aangeven duidelijker geworden, maar eigenlijk was dit proces al gaande in mijn ruim twintig jaar durende relatie met mijn ex.
Zijn grenzeloosheid brak me op in onze relatie. …… [LEES VERDER]
Blog 14: Maakbaarheid?
Ons huidige leven lijkt maakbaar. We hebben de luxe van het kunnen kiezen. Dit in tegenstelling tot het leven van onze grootouders of nog verder terug. Daar was het bittere noodzaak dat de kinderen al jong mee hielpen in het huishouden, op de boerderij of al geld verdienden in de fabriek. Er waren vaak ook grote gezinnen: veel monden te voeden, groeiende lijfjes om te kleden en geen geld om ieder kind naar school te sturen.
In de Achterhoek waar ik geboren ben, waren gezinnen met 10 of zelfs 14 kinderen geen uitzondering. Vaak katholieke of streng gereformeerde kinderen waar de dominee of pastoor langskwam om te vragen wanneer …… [LEES VERDER]
Blog 13: Volleven
Volleven was de naam van mijn bedrijf in (budget) fysiotherapie en had vier betekenissen.
Ten eerste zit je als mens vol met energie en levenslust. De tweede betekenis is dat je als zwangere vrouw vol met (nieuw) leven zit. De derde betekenis is heel kenmerkend voor ons westerse leven: het is een druk en vol leven met veel afspraken in onze agenda.
Maar in dit blog gaat het in vooral om de vierde betekenis en dat is dat je voluit leeft, je volle potentie pakt, dat je de slinger van jouw leven …… [LEES VERDER]
Blog 12: Werkend Reizen
Waarom?
In eerste instantie heb je een dosis nieuwsgierigheid, moed, doorzettingsvermogen, flexibiliteit en kracht of energie nodig om te wíllen reizen. Een soort honger naar het uitzicht voorbij de volgende horizon. Benieuwd naar de cultuur, natuur en naar de mensen die je zou kunnen gaan ontmoeten.
Sinds april ben ik werkend aan het reizen. Voor mij een goede manier om mijzelf, de mensen en de plek goed te leren kennen. Als je samen klust, …… [LEES VERDER]
Blog 11: (A)sociale media
Afgelopen januari toen ik in India hand- en spandiensten verrichtte, heb ik geprobeerd om digitaal te detoxen. Daarbij hoorde in ieder geval het verminderen van het gebruik van mijn mobiele telefoon én het bewust zijn van dit gebruik.
Dat kostte me enorm veel moeite. Ik liet dit zien op Facebook in elk bericht dat ik postte. “Hoe gaat het digitale detoxen?” …… [LEES VERDER]
Blog 10: Op avontuur
Sinds afgelopen dinsdag ben ik op avontuur. Helemaal alleen. Ik heb geen reisgenoot meer aan Michiel. We gaan via gescheiden wegen naar het zuiden van Spanje. Mijn invulling van de reis is anders dan de zijne. Ik wil graag langs veel locaties waar ik mee kan klussen en ik wil langs de kust in plaats van dwars door Spanje heen. Die bergen waren wel heel erg hoog en vet zwaar om te befietsen met volle bepakking en langs de kust wonen meer West Europeanen die ik kan bezoeken.
Zomaar te gaan…… [LEES VERDER]
Blog 9: Rouw
Deze reis is één grote rouwverwerking die te maken heeft met afscheid nemen van mijn oude leven in Nederland. Afscheid nemen is gedag zeggen en afstand nemen. Dat hoeft niet per se een periode van rouw in te luiden, maar wel vaak een periode van verwerken. Ik denk terug aan het afscheid nemen van mijn middelbare school, van mijn eerste auto of van de vakantieplek in Bakkum. Dat was afscheid zonder rouw.
Wat maakt het verschil? Wat is rouwen? Bij rouwen komt …… [LEES VERDER]
Blog 8: Leven in Noord-Spanje
Na het relatief drukke programma als gevolg van het dagelijkse reizen door Frankrijk, kwamen we terecht in de groene rust van Noord-Spanje.
We wilden nu niet verder gaan reizen, maar wachten tot mijn knie genezen zou zijn en dan samen verder gaan op de fiets. Inmiddels krijg ik mijn knie weer rond en ben ik aan ‘t trainen in de omgeving!
We hebben in april drie plekken bezocht waar we een tijd hebben geklust en hebben kunnen proeven aan het Spaanse leven. …… [LEES VERDER]
Blog 7: De Helende Herbergen/The Healing Inn
Hoe is dit idee ontstaan?
Drie jaar terug overleden er mensen met covid die geen toegang hadden tot ivermectine of hydroxychloroquine (HCQ). Ik vroeg mij af of er al initiatieven waren voor het opzetten van bijvoorbeeld een holistisch hospice of kleine kliniek, waar deze twee medicijnen onder tafel verschaft konden worden.
Er waren nog geen initiatieven die kant op, dus besloot ik dit idee zelf uit te werken. In dit geval niet alleen inzake corona, maar heel breed. Plekken waar mensen terecht konden om tijdelijk dan wel wat langer te herstellen met holistische zorg. Variërend van natuurlijk bevallen tot palliatieve zorg en alles daar tussenin. …… [LEES VERDER]
Blog 6: Bezoek aan La Vie Tara en hoe je een gezonde community kunt bouwen
21 maart zijn we via spannende zigzaggende weggetjes door de bergen van de Ardèche naar La Vie Tara gereden. Dezer locatie begon honderd jaar terug als statig hostel voor kinderen in bedevaartsoort Lalouv.
Er is een prachtige inpandige kerk aanwezig, twee eetzalen, een mooie grote keuken, twee gezellige zitkamers en heel veel slaapkamers met eigen badkamer. Een heerlijke plek in een gezonde omgeving voor retraites met lichaamswerk, dans, yoga, wandelingen of creatieve en muzikale weken. …… [LEES VERDER]
Blog 5: Wat heb je écht nodig?
Vanaf ’t moment dat we bedacht hadden om te gaan fietsen naar Portugal, waren we bezig met het verzamelen van spullen.
Belangrijkste was om te realiseren dat we alles op menskracht zouden moeten verplaatsen op de fiets. Dus hoe meer spullen, hoe meer gewicht, hoe meer moeite we zouden hebben alles omhoog te moeten trappen berg op. Dan telt elk grammetje…… [LEES VERDER]
Blog 4: Langs drie inspirerende locaties in België en Frankrijk.
Aan het begin van onze reis gingen we op bezoek bij onze zuiderburen.
Gastvrouw Vera ontving ons op de eerste locatie bij Chateau des Cortils (uit 941 en 78 hectare groot) in Blegny, net over de grens bij Maastricht. Wat een ontdekking dat zo dichtbij Nederland, zo’n andere wereld te ontdekken is! …… [LEES VERDER]
Blog 3: Wie ben je zonder … ?
Een mooie vraag om jezelf eens te stellen: “Wie ben je zonder…..?
Zonder je baan, zonder je partner, zonder kinderen, zonder huis, zonder verzekering, zonder geld, zonder auto, zonder vrienden, zonder goed functionerend lichaam? Halen wij onze identiteit uit wat we hébben en uit hoe zingevend en nuttig we bezig zijn? …… [LEES VERDER]
Blog 2: Twee helende herbergen in Limburg
Omdat we een aantal dagen konden verblijven in het appartement van een vriend in Helmond, zijn we een tweetal locaties afgegaan in de buurt…. [LEES VERDER]
Blog 1: Buigend Bamboe
Hoe flexibel is een mens?
Het plan om fietsend langs Helende Herbergen te gaan ontstond ergens vorig jaar. Ik stelde mijzelf de vraag wat ik als kind graag wilde en dat bracht me terug naar t verlangen op wereldreis te gaan op een actieve manier. Wandelend duurt wel heel lang als we Portugal willen bereiken en dan is fietsen een logisch alternatief. Michiel was zoekende naar wat hij wil qua leven en wonen en ging in op de uitnodiging om mee te gaan. …… [LEES VERDER]