Blog 27: Zorg voor jezelf

Zittend in de stoel in de zon op mijn plek in het bos in Naarden, voel ik me omarmd door het groen. Zachte vogelgeluiden begeleiden me naar een schrijfmodus en even ‘zorgen voor mezelf’.

Zorgen we nog wel echt voor onszelf? En zo ja, hoe doen we dat dan?

Nu ik een paar maanden in Nederland ben, vul ik mijn agenda met klussen, met een beetje fysiotherapie en met bezoeken aan vrienden en familie. Te veel leuke activiteiten, zijn ook te veel, al probeer ik dat heel hard te ontkennen en loop ik tegen de lamp door slaaptekort en een druk hoofd. Ik vind ook zoveel leuk en interessant, heb een beetje last van Fomo (fear of missing out = angst om iets leuks te missen) en ook vind ik het moeilijk om ‘nee’ te zeggen. Ik realiseer me hoe belangrijk het is om dan maar wat minder te doen en daar meer tijd voor te nemen en ik geniet nu heerlijk van mijn ‘slow-life-dag’. Een dag waarin ik alles op zijn eigen tempo laat komen en niets echt plan.

Hoe zorg ik voor mezelf? Hoe laad ik op? Hoe verwerk mijn prikkels?

Dippen en blote voeten lopen.

Sinds een jaar of drie ben ik aan het koud water dippen. Dat is ooit begonnen in Almere toen het water van de Vaart mij in de herfst aankeek en me uitdaagde om niet alleen in de zomer het water in te gaan, maar ook als het kouder werd. Die uitdaging ben ik aangegaan en sindsdien dip ik wanneer het kan in de ochtend. Hier in Naarden trotseer ik eerst blootsvoets een moerasgebied, dan door het riet, om uit te komen bij een steiger waar ik aan een stok mijn kleding hang en t water instap. Ik loop een eindje t Gooimeer in om op een uitademing helemaal onder te gaan (op mijn hoofd na). In het begin krampen mijn spieren samen om daarna te ontspannen. De kou is na een paar minuten niet meer voelbaar en ook als ik het water uitstap, is het niet meer koud.

Blog 27-1

Ik spoel de modder van mijn voeten af en probeer als ik thuis ben zoveel mogelijk blootsvoets in het bos te lopen. Dat gronden is heel goed om je lijf op te laden. Je voeten werken als twee elektrodes die de energie van de aarde door je lijf laten lopen. Daarnaast zorgt gronden ervoor dat jouw rode bloedcellen vrijuit kunnen bewegen in je bloed, zodat ook de viscositeit (de dikte) verbeterd wordt en je bloed makkelijker door je bloedvaten kan stromen. Lopend op schoenen met dikke zolen, ontwennen we onze voeten het lopen op blote voeten. Ons eelt is te dun om ons tegen een scherpe ondergrond te beschermen, dus trekken we onze schoenen weer aan. Op blote voeten lopen moet je dus ook langzaam opbouwen. In huis is dat geen probleem, maar als je dat buiten ook wilt gaan doen, oefen dan eerst op het strand of in het gras of op zachte bosgrond. Daardoor wordt je eeltlaag steeds dikker en gaat het blootsvoets lopen steeds makkelijker.

Wonen

Doorgaand op het gronden, zien we dat we letterlijk aan het ont-aarden zijn. We raken het contact met de aarde kwijt door in huizen te wonen die ons ontaarden. Soms verdiepingen hoog verwijderd van de aarde. Soms komen we zelfs helemaal niet meer in contact met de grond. We tuinieren niet meer, we zitten op ons balkon en niet meer in de tuin en kopen ons voedsel in de supermarkt.
Bedenk wat je voor jezelf zou kunnen doen om (eventueel af en toe) aardser te kunnen leven. Denk aan een vakantiehuisje, een caravan, een tent, wandelen of hardlopen, een groentetuin nemen, picknicken, buiten spelen, bomen klimmen of iemand helpen in zijn of haar tuin.

Blog 27-2

Aanraking

Als baby’s niet worden aangeraakt, vermindert hun weerstand en kunnen ze zelfs overlijden. Dit geldt in mindere mate ook voor onszelf. Soms vermijden we fysiek contact omdat we bang zijn voor afwijzing, maar toch is een gemeende knuffel en een aandachtige massage voedend voor ons. Niet meer aangeraakt worden ontmenselijkt ons. We raken de verbinding met onszelf en de ander kwijt. De laatste jaren van mijn relatie raakten we elkaar alleen nog maar functioneel aan. De liefde die nodig is om de ander te willen aanraken stroomde niet meer en ik kreeg last van ‘huidhonger’, een enorm verlangen om weer eens liefdevol te worden aangeraakt.
Door dit bij vrienden op te zoeken die kunnen masseren en beminnen wordt er aan deze behoefte voldaan:)).

Intermittent fasten

Ook al een aantal jaar doe ik aan ‘intermittent fasting’. Ik probeer niet meer na acht uur in de avond te eten en eet weer na twee uur in de middag. Drinken doe ik wel, maar dan thee of water.
Dit heeft geresulteerd in meer dan dertien kilo afvallen en een kleinere maag, waardoor ik sneller vol zit. Nu realiseer ik me dat op deze manier eten bij míj past en dat iedereen een andere constitutie heeft en uit moet zoeken wat er bij hem of haar past.
Wat ik ook probeer is iedere keer als ik eet, een intentie meegeven aan het eten, als een soort dankwoord, zoals we vroeger voor t eten baden. Ook let ik op waar mijn eten vandaan komt (liefst uit Nederland, dan uit Europa, maar niet uit Zuid-Amerika), eet ik groenten van het seizoen, meest biologisch en af en toe vlees. Ik probeer voeding en vulling te scheiden, al vind ik het soms heerlijk me te verwennen een pak chocomel, een zak drop of een glas port.

Licht en lucht

Tijdens het fietsen in Spanje had ik minder behoefte aan eten en dat zette zich voort in de zomer van Nederland, waarin ik behalve tijdens het slapen bijna altijd buiten was. Zonlicht voedt via ogen en de huid. Of beter, de levensenergie (prana) die dan meer aanwezig is. Mocht je daar meer over willen weten, dan kun je luisteren naar Brahman Menor die grotendeels van prana leeft.
Ook lucht is voor mij belangrijk. Mijn woonwagentje heeft aan alle kanten kieren en heeft daardoor genoeg natuurlijke ventilatie. Frisse lucht is dé manier om voor een gezond leefklimaat te zorgen. Of ga naar buiten, liefst in de omgeving van zee, bos of bergen waar de lucht een hogere ionisatie heeft. Logisch dat zich daar de meeste hersteloorden bevinden.

Muziek

Bepaalde frequenties (432 Hertz) zijn helend. Luisteren, meezingen, mee neuriën doen goed. Ik luister graag naar Secret Garden, Keane, de oude Coldplay-liedjes, naar Ajeet en Ennio Morricone. Vroeger luisterde ik regelmatig naar de radio en liet ik langskomen wat er kwam, nu helemaal niet meer. Ik zoek gericht naar die muziek waar ik op dat moment behoefte aan heb.
Ik had (voor ik ging ontspullen) een klankschaal, die ik gebruikte in mijn lessen mindful bewegen en yoga. Soms zijn er grote klankschalen op Healing Inn-locaties aanwezig, waarop ik kan slaan. Ook die frequenties dringen door in je lichaamscellen en doen ze helend mee-trillen.
Er zijn speciale frequentie-apparaten die ook van dat principe uitgaan: dat zieke organen weer op hun eigen frequentie gaan meetrillen en daardoor helen.

Meer zorg voor jezelf

Door jezelf uit te drukken in schrijven, zingen, dansen, sporten, praten, tekenen, schilderen of welke creatieve manier dan ook, kun je jezelf uiten en kom je tot éxpressie. In deze tijden van depressie waarin je jezelf onderdrukt om ergens in te passen en mee te doen met de hoofdstroom, kan het bevrijdend zijn om juist het tegenovergestelde te gaan doen. Breek eruit, ont-dek je talenten, ga doen waar je blij van wordt en zeg voluit ‘ja’ tegen jouw leven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *